14 maja, 2019
L.O. Dialogu Kultur Etz Chaim: podsumowanie debaty: Nic o Was, bez Was. Szkoła to miejsce, które tworzymy dla Ciebie
Postawiliśmy przed sobą wieloaspektowe i ambitne zadanie stworzenia szkoły na miarę potrzeb, wymagań i aspiracji współczesnych uczniów. Szkoły, która oprócz wiedzy przedmiotowej i sukcesu na egzaminie maturalnym, zapewni im możliwość rozwijania kompetencji niezbędnych do funkcjonowania we współczesnym świecie.
Zależy nam na stworzeniu przyjaznej, satysfakcjonującej przestrzeni zarówno dla uczniów, jaki i nauczycieli i rodziców.
Dlatego tak istotna jest dla nas diagnoza rzeczywistości szkolnej dokonana z perspektywy tych właśnie osób. Taki był też cel trójstronnej debaty, która odbyła się w naszej szkole 10 maja.
Debata – Nic o Was, bez Was. Szkoła to miejsce, które tworzymy dla Ciebie, dotyczyła trzech głównych osi tematycznych:
- Czego nauczyła mnie szkoła;
- Czy szkoła może wychowywać;
- Czym jest partnerstwo między uczniem a nauczycielem, i czy w ogóle jest ono możliwe.
Wzięli w niej udział uczniowie, nauczyciele, rodzice, oraz zaproszeni goście: Barbara Pendzich z Katedry Judaistyki Uniwersytetu Wrocławskiego, Tomasz Motyka – wiceprzewodniczący Komisji Młodzieży i Edukacji Radny Rady Miejskiej Wrocławia, oraz Paweł Kaleta – dyrektor finansowy Wydziału Edukacji Urzędu Miasta Wrocławia, a także moderatorzy: Adriana Łazebna – pełnomocnik zarządu Fundacji Dialogu Kultur Etz Chaim, Dorota Whitten – koordynator edukacji pokoju, mediator, socjolog i Marcin Furmański – coach, szkoleniowiec, psychoterapeuta, redaktor radia RAM.
Efektem tego ponaddwugodzinnego spotkania jest szereg inspirujących wniosków, które ułatwią nam zarówno analizę błędów, jak i oczekiwań wobec współczesnej edukacji., a w konsekwencji wpłyną na wybór najefektywniejszych metod edukacyjno – wychowawczych.
Oto Wasze najczęstsze spostrzeżenia:
- edukacja jest ważna, ale nie nadąża za teraźniejszością
- szkoła uczy wkuwania i dostarcza wiedzy koniecznej do zdania egzaminów zamiast kształcić umiejętności i kompetencje
- nie uczy zarządzania czasem,
- radzenia sobie ze stresem i porażką,
- nie stymuluje wewnętrznej motywacji,
- nie uczy odwagi, otwartości ani pewności siebie
- szkoła motywuje głównie w sensie formalnym. Jej ukończenie jest etapem koniecznym do zdobycia dyplomu i dobrej pracy
- szkoła stawia przed uczniem wymóg opanowania materiału, ale nie dostarcza mu narzędzi, metod i technik uczenia się
- szkoła powinna wspierać indywidualizm i równocześnie uczyć współpracy i funkcjonowania w grupie, a także zdrowej rywalizacji
- powinna również uczyć tolerancji, rozumienia i otwartości na inne kultury
- uczeń powinien mieć poczucie wpływu na rzeczywistość szkolną. Lekcja powinna być spotkaniem, a klasy powinny być małe, ponieważ to ułatwia interakcję: uczeń – uczeń, uczeń – nauczyciel, nauczyciel – uczeń
- nauczyciel powinien być kompetentny, kreatywny, charyzmatyczny, elastyczny, odważny w myśleniu. Powinien być zaangażowany i wychodzić poza ramy podstawy programowej
- partnerstwo między nauczycielem a uczniem jest możliwe pod warunkiem, że:
- obie strony nie nadużywają wzajemnego zaufania, nie przekraczają ustalonych granic i przestrzegają wcześniej ustalonych zasad, ale równocześnie dają sobie prawo do popełniania błędów
- komunikują się i słuchają siebie nawzajem.;
- są na siebie uważni, widzą się na wzajem;
- nauczyciel nie okazuje uczniom wyższości, stosuje te same, przewidywalne zasady w stosunku do wszystkich, nie przykleja metek / etykiet
- żadna ze stron nie ocenia siebie nawzajem przez pryzmat opinii innych osób
- nauczyciel dostaje informację zwrotną od ucznia.
- nauczyciel chce, żeby uczeń był jego partnerem. Jest gotowy do takiej relacji i chce nawiązać z nim kontakt. Próbuje zrozumieć wyzwania, z jakimi mierzy się uczeń.
Jesteśmy wdzięczni wszystkim uczestnikom za to, że zechcieli podzielić się z nami swoimi uwagami, przyczyniając się przy tym do tworzenia nowoczesnej, empatycznej szkoły, wykraczającej poza ramy edukacji systemowej.
